சுவாசச் செயலியல்:
(i) உட்சுவாசம்:
(i) காற்றை நுரையீரல்களினுள் எடுத்துக் கொள்ளும் நிகழ்வு ஆகும்.
(ii) உட்சுவாசத்தின் போது மார்பெலும்பு மேல் நோக்கியும், வெளி நோக்கியும் தள்ளப்படுவதோடு உதரவிதானம் கீழ்நோக்கி இழுக்கப்படுகிறது.
(iii) இதனால் மார்பறையின் கொள்ளளவு அதிகரித்து அழுத்தம் குறைகிறது.
(iv) நுரையீரல்களினுள் அழுத்தம் குறைந்து வெளிக்காற்றானது நுரையீரல்களினுள் நுழைகிறது.
(v) காற்றுக்கும், இரத்தத்திற்கும் இடையே வாயு பரிமாற்றம் நிகழ்கிறது.
(ii) வெளிச் சுவாசம்:
(i) நுரையீரல்களிலிருந்து காற்றை வெளியேற்றும் நிகழ்வு ஆகும்.
(ii) வெளிச் சுவாசத்தின் போது நுரையீரல்கள் காற்றை அதிக விசையுடன் வெளித் தள்ளுகின்றன.
(iii) விலா எழும்பிடைத் தசைகள், மீட்சியடைந்து மார்பறையின் சுவர் அதன் பழைய நிலைக்குத் திரும்புகிறது.
(iv) உதரவிதானமும் மீட்சியடைந்து மார்பறையில் மேல் நோக்கி நகர்கின்றன.
(v) மார்பறையின் அழுத்தம் புறச் சூழலை ஒப்பிடும் போது அதிகரிக்கிறது.
(vi) மார்பறைக்கும் வளிமண்டலத்திற்கும் இடையே காணப்படும் இந்த அழுத்த வேறுபாட்டால் காற்றானது விசையுடன் வெளியேறுகிறது.
(vii) இந்நிகழ்வில் தசைகள் ஏதும் பங்கு பெறாததால் இது செயலற்ற நிகழவாகக் கருதப்படுகிறது.
(iii) காற்று நுண்ணறைகளினுள் வாயுப் பரிமாற்றம்:
(i) காற்று நுண்ணறைகளினுள் உள்ளிழுக்கப்படும் காற்றில் உள்ள ஆக்ஸிஜன் அளவு அங்குள்ள இரத்தக் குழல்களில் உள்ள ஆக்ஸிஜன் அளவை விட அதிகம்.
(ii) இதனால் எளிய பரவல் மூலம் ஆக்ஸிஜன் இரத்தத்திற்குள் நுழைகிறது.
(iii) இரத்தத்தில் உள்ள ஹீமோகுளோபின் ஆக்ஸிஜனுடன் இணைந்து ஆக்ஸிஹீமோகுளோபின் ஆக மாறுகிறது.
(iv) ஆக்ஸிஜனை சுமந்து கொண்டு இரத்தமானது இரத்த குழல்கள் வழியே இதயத்தை அடைகிறது.
(v) இதயம் சுருங்கி இந்த ஆக்சிஜன் உள்ள ரத்தத்தை உடலின் அனைத்து திசுக்களுக்கும் அனுப்புகிறது.
(vi) திசுக்கள் வெளியேற்றும் கார்பன் டைஆக்ஸைடு இரத்தத்தின் வழியே காற்று நுண்ணறைகளுக்கு எடுத்து வரப்படுகிறது.
(vii) இரத்தத்திலிருந்து பரவல் முறையில் கார்பன் டைஆக்ஸைடு காற்று நுண்ணறைகளில் நுழைந்து வெளிச் சுவாசத்தின் போது உடலை விட்டு வெளியேற்றப்படுகிறது.